“แค่เข้าใจกันมันดีนะ”

          ผมเชื่อว่าหลายๆคนก็คงเคยพบเจอกับปัญหาต่างๆ ในชีวิตกันอยู่แล้ว แต่รู้หรือไม่ว่าปัญหาที่เราเจอนั้นบางครั้งมันสาหัสสะเหลือเกินจนไม่รู้จะผ่านมันไปได้ยังไง แต่เชื่อไหมว่าพอมีคนที่เข้าใจความรู้สึกของเราและอยู่ข้างๆเราทั้งๆที่ไม่ได้หยิบยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือด้วยซ้ำกลับทำให้เราผ่านช่วงเวลาที่สาหัสเหล่านั้นได้สบายใจมากกว่าเดิม เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นได้อย่างไรทั้งๆ ที่เป็นเรื่องง่ายนิดเดียว

          จริงๆ แล้วภายในใจลึกๆ เราต้องการความเชื่อมั่นเพราะมนุษย์นั้นเป็นสัตว์สังคมที่อยู่รวมกันเป็นหลักมาตั่งแต่ไหนแต่ไรแล้ว มนุษย์อยู่รวมกันช่วยเหลือซึ่งกันและกันจึงทำให้มนุษย์อยู่รอดมาถึงทุกวันนี้ ดันนั้นจึงไม่แปลกเลยที่เราจะมีความต้องการเรื่องความเห็นอกเห็นใจต่อกันเป็นธรรมดา ยิ่งเวลาที่เรามีปัญหาหรือมีความรู้สึกอ่อนแอ เรามันมักต้องการเป็นพิเศษนั่นก็เพราะมันอยู่ในพฤติกรรมเรานั่นเอง ความเห็นอกเห็นใจ หรือความเข้าใจเมื่อมีการส่งต่อความรู้สึกเหล่านี้ให้ผู้ที่ต้องการได้รับนั้น จะช่วยสร้างความสบายใจและความมั่นใจที่จะก้าวผ่านต่ออุปสรรคต่างๆที่เข้ามาให้ผ่านพ้นไปได้ หากแต่ถ้าเกิดตรงข้ามกันเช่นไม่ได้รับความเข้าใจหรือเชื่อมั่นเลยนั่นก็อาจจะทำให้ปัญหาของผู้รับนั้นหนักหนาสาหัสขึ้นกว่าเดิม และอาจจะทำให้ไม่สามารถก้าวผ่านปัญหาออกไปได้เลย เชื่อได้เลยว่าคงไม่มีใครที่จะแข็งแรงขนาดที่จะไม่ต้องมีใครมาเข้าใจเลยใช่ไหมล่ะ หรือถ้ามีก็คงต้องเดียวดายน่าดูเพราะพวกเราเหล่ามนุษย์นั้นใช้ชีวิตในรูปแบบปฏิสัมพันธ์ มีการแลกเปลี่ยนสิ่งต่างๆซึ่งกันและกันไม่ใช่ว่าแค่เพื่อผลประโยชเพียงแค่นั้น ดังนั้นถ้าเรามีความเข้าใจเห็นอกเห็นใจซึ่งกันและกันก็อาจจะทำให้สังคมที่เราเป็นอยู่นั้นดียิ่งขึ้นไปอีก แต่ถ้าหากเราไม่มีความเข้าอกเข้าใจซึ่งกันและกันเลยสังคมมนุษย์นั้นจะน่าเศร้าแค่ไหน จะมีแค่คนที่ต้องอยู่เพียงเพื่อความรู้สึกตัวเองเห็นแต่ความรู้สึกของตัวเองเพียงแค่นั้นหรือก็คงไม่ใช่แบบนั่นอยู่แล้วจริงไหม ดังนั้นในเมื่อตัวเราเองก็อยากได้รับความเข้าใจเช่นกันก็จงอย่าลืมว่าผู้อื่นก็อยากได้รับเช่นกัน