หนทางสู่ความสำเร็จซ่อนอยู่ในชีวิตประจำวัน

หลายๆ คนมักมีคำถามต่อตนเองเสมอว่าเมื่อใดชั้นจะได้ประสบความสำเร็จกับเขาบ้างสักที ซึ่งจริงๆแล้วเราไม่เคยถามตัวเองเลยว่าวันนี้ตัวเราเองไปตามเส้นทางที่จะพาเราไปหาความสำเร็จที่เราต้องการหรือไม่ เพราะว่าคนส่วนใหญ่มักจะวิ่งโดยลืมไปว่าเรากำลังวิ่งไปที่ไหนและเรากำลังวิ่งไปทำไม แต่กลับรู้สึกเชื่อเพียงอย่างเดียวว่าไม่ควรหยุดวิ่ง เพราะเมื่อระบบสังคมมักจะมีสิ่งล่อตาล่อใจเข้ามาทำให้เราไขว้เขวจากจุดหมายได้ง่าย หากตัวเราเองไม่เข้มแข็งพออาจจะหลงออกนอกเส้นทางไปโดยที่ไม่รู้ตัว แถมบางคนอาจจะวิ่งไปผิดท่างจาดเป้ามายที่ตั้งไว้แต่แรกจนไปไกลมากแล้วก็ได้

ดังนั้นผมอยากจะให้เราหยุดพักและทบทวนสักหน่อยว่าเรากำลังไปในเส้นทางที่เรากำลังอยากจะไปไหม หรือเส้นทางนั้นจะนำพาเราไปหาเป้าหมายที่เราต้องการหรือไม่ เพราะหากไม่ใช่ก็จะได้ไม่ออกนอกเส้นทางไปไกลจนเกินที่จะหันหลังกลับจนต้องตั้งเป้าหมายใหม่

วันนี้สิ่งที่ผมจะบอกก็คือ จริงๆแล้ว หนทางสู่ความสำเร็จของเรานั้นล้วนซ่อนอยู่ในชีวิตประจำวันของเรานั่นเอง หากใครที่หมั่นทบทวนตัวเองและพัฒนาตัวเองอยู่เสมอล้วนจะเข้าใจเรื่องนี้ดี เพราะกลุ่มคนที่ทบทวนตัวเองแหละหาความรู้เพิ่มเติมตลอดเวลาล้วนมีโอกาสจะประสบความสำเร็จได้มากกว่าผู้ที่ไม่เข้าใจตนเองและไม่พัฒนาตัวเองเลย เมื่อเป็นเช่นนี้แล้วก็จะเข้ากับเรื่องที่ผมกำลังจะสื่อ นั่นก็คือ ในแต่ละวันนั้นคุณกำลังใช้ชีวิตแบบไหนอยู่ และนั่นแหละก็คือสิ่งที่จะบอกว่าคุณกำลังขยับไปใกล้หรือไกลออกจากความสำเร็จที่คุณต้องการ เคยมีรายการทอคโชว์รายการหนึ่งที่ให้โอกาสผู้ชมถามผู้คนที่ประสบความสำเร็จถึงสิ่งที่ตัวเองอยากรู้ ผมจะนำบทสนทนามาให้ลองอ่านกัน

ผู้ชม : “ทำยังไงผมถึงจะประสบความสำเร็จแบบคุณได้”
คนที่ประสบความสำเร็จ : “หลังจากเลิกงานจนถึงเข้านอนคุณทำอะไร”
ผู้ชม : “พักผ่อนจากการทำงาน ดูหนัง เล่นเกม หรือออกไปปาตี้กับเพื่อน” 

คนที่ประสบความสำเร็จ : “นั่นคุณสำเร็จกว่าผมอีก! หลังจากเลิกงานตัวผม
เองยังต้องหมั่นหาความรู้ในสิ่งใหม่ๆ เพื่อพัฒนาตัวเองอยู่เสมอ เลยไม่ค่อยมี
เวลาดูทีวี หรือเล่นเกมเลย”

จากบทสนทนาผมรู้สึกว่าผู้ที่ปรสบความสำเร็จอยากจะสื่อก็คือตัวเค้าเองนั้นยังคงรู้สึกว่าการใช้เวลาไปกับสิ่งสามารถพัฒนาศักยภาพของต้นเองนั้นมีความหมายมากกว่าการที่จะไปสันทนาการเพียงอย่างเดียว ดังนั้นก็ไม่แปลกที่เขาจะประสบความสำเร็จมากกว่าผู้อื่น ด้วยประโยคที่เปิดว่า “นั่นคุณสำเร็จกว่าผมอีก” นั้นแสดงได้อย่างชัดเจนเลยว่า ตัวเค้านั้นยังรู้สึกว่าการที่มีเวลาและสามารถดูหนังหรือเล่นเกมได้นั้นจะต้องมีความสบายใจและว่างจริงๆ เพียงเท่านั้น หากแต่ผู้ชมกลับทำสิ่งเหล่านี้ได้ตลอดนั้นถือเป็นเรื่องที่ตัวเค้าเองก็อยากทำแต่ด้วยระบบการจัดลำดับความสำคัญของคนที่ประสบความสำเร็จกับคนไม่ประสบความสำเร็จนั้นจะตรงข้ามกันเลยดังนั้นจึงทำให้เขาเลือกที่จะหาความรู้เพื่อพัฒนาตัวเองหรือเรียนรู้สิ่งใหม่ๆตลอดเวลามากว่าที่จะไปดูหนังหรือเล่นเกมนั่นเอง

สรุปแล้วสิ่งที่แตกต่างของคนที่สำเร็จกับคนที่ไม่สำเร็จนั้นแตกต่ากันก็คือสิ่งที่เค้าให้ความสำคัญและเลือกที่จะทำมากกว่าสิ่งที่ไม่ควรทำ หลายๆครั้งที่ผมจะบอกว่าผู้ที่ประสบความสำเร็จนั้นมักจะมีนิสัยตรงข้ามกับผู้ที่ไม่ประสบความสำเร็จเสมอดังนั้นหากตอนนี้ใครที่ยังรู้สึกว่าตัวเองยังไม่ประสบความสำเร็จแล้วละก็ เริ่มจากมองช่วงเวลาว่างในชีวิตปัจจุบันดูเป็นอันดับแรกว่าเรากำลังทำสิ่งใดอยู่ และสิ่งนั้นแหละจะเป็นคำตอบให้เราเองว่าทำไมตัวเราเองยังไม่ไปถึงจุดที่เราเรียกว่าความสำเร็จสักที