“อยู่เพื่อความจริงหรืออยู่เพื่อต่อต้านความจริง”

ทำไมคนบางกลุ่มถึงมีความเชื่อเรื่องไสยศาสตร์ได้จนสนิดใจ ทั้งๆ ที่บางเรื่องก็ดูไม่น่าจะเชื่อได้ขนาดนั้น หรืออาจจะเพราะเค้าเลือกที่จะเชื่อแนวความคิดของตัวเองเป็นหลัก แต่กลับคนอีกกลุ่มหนึ่งก็เลือกที่จะไม่เชื่ออะไรเลยถ้าไม่มีข้อมูลหรือคำตอบที่เป็นความจริงที่พิสูจน์ได้เท่านั้น

จากแนวคิดที่ยึดตัวเองเป็นหลัก (Dogmatism) คือการปิดกั้นทางความคิดและการยึดตัวเองเป็นหลักนั้น จะส่งผลให้ผู้คนเหล่านั้นจะไม่เปิดรับแนวคิดใหม่ๆที่ขัดแย้งต่อหลักความเชื่อของเดิม อีกทั้งยังทำให้เกิดการปิดกั้นแนวความคิดสร้างสรรค์ที่อาจจะเกิดขึ้นได้ด้วย และส่งผลให้ผู้ที่อยู่ในสภาวะนี้มักจะปิดกั้นและหลบเลี้ยงหรือก้าวร้าวเมื่อต้องเผชิญหน้ากับแนวความคิดใหม่ๆ

นี่คือปัญหาที่ทำให้เกิดความขัดแย้งในยุคปัจจุบัน เพราะเราจะเห็นว่าไม่ใช่เพียงแค่อายุแตกต่างกันเยอะๆ เพียงอย่างเดียว ที่จะเจอปัญหาทางการเสนอแนวคิดต่อกัน ยังมีเรื่องของวุฒิภาวะเข้ามาแบ่งแยกอีก อีกทั้งยังมีฐานะทางสังคมและการเงินเข้ามาเพิ่มเติมด้วย จึงทำให้สังคมในยุคปัจจุบันเกิดความเครียดในการใช้ชีวิตมากขึ้น ไม่ว่าจะคุยหรือสื่อสารกันแบบใดบางครั้งก็อาจสร้างความขุ่นเคืองใส่กันได้โดยที่ไม่รู้ตัวเลย เพียงเพราะสิ่งที่เราคิดหรือเชื่อนั้นแตกต่างกัน จนส่งผลไปถึงการไม่คุยกันเลยก็ได้

ปัญหาเหล่านี้เราไม่สามารถรับรู้ได้เลยว่าผู้ที่เราสนทนาด้วยนั้นจะมีสภาวะ Dogmatism หรือไม่ จะรู้ได้อีกทีก็ตอนที่เกิดความไม่พอใจต่อกันไปแล้ว ส่วนมากมักจะเกิดภายในครอบครัวหรือคนใกล้ชิดมากกว่า เนื่องจากการแลกเปลี่ยนความคิดหรือความเชื่อต่อคนภายนอกมักไม่ค่อยประสบปัญหารุนแรง เนื่องจากไมได้มีความคาดหวังต่อผู้อื่นเท่ากับคนในครอบครัว ยกตัวอย่างก็จะประมาณ พ่อ แม่ ที่วางเส้นทางชีวิตให้ลูกตัวเองไว้แล้ว พอลูกไม่ชอบอย่างเลือกเองก็อาจจะมีการกระทบกระทั่งกันในครอบครัว สร้างปัญหาต่อจิตใจของทั้งสองฝ่าย เพียงเพราะต่างคนต่างหนักแน่นในความเชื่อมั่นของตัวเองทั้งคู่

ทั้งหมดนี้ล้วนแล้วแต่ต้องค่อยๆ ทำความเข้าใจต่อกัน ยิ่งเป็นบุคคลที่เป็นคนในครอบครัวแล้วด้วยยิ่งต้องละเอียดอ่อนต่อฐานความเชื่อของแต่ละครอบครัว ทั้งคู่ที่มีแนวความเชื่อที่สวนทางกันต้องมองข้ามความเชื่อให้ได้ ต้องมองให้เห็นถึงความสัมพันธ์นั้นสำคัญกว่าหลักความเชื่อที่ตนมีไม่เช่นนั้น ความเชื่อที่มีอาจแลกมาด้วยความสัมพันธ์ก็เป็นได้